Sadmira Buljubašić izabrana je za novu načelnicu norveške opštine Røros. Na funkciju zvanično stupa 1. decembra, a njena priča već sada je inspiracija mnogima i u Norveškoj i u BiH.
U Norvešku je, zajedno s porodicom, došla 1995. godine. Prvo su živjeli u Sandnessjøenu, a iste godine sele u Glåmos kod Rørosa. Tada je imala samo sedam godina. Danas, tri decenije kasnije, upravo u toj sredini postaje prva osoba opštine.
„Došli smo u Norvešku iz Bosne i Hercegovine 1995. godine. Prvo u Sandnesjeen, zatim u Glamos u Rørosu iste godine. Imala sam tada sedam godina“, ispričala je Sadmira za norveški portal Kommunal Rapport.
Kaže da u opštini danas živi oko sedam bh. porodica koje su došle tokom 90-ih, te da su svi godinama stvarali novi život, radili, obrazovali se i postali dio lokalne zajednice.
„Svi oni su stvorili dobre temelje i dobro su se integrisali“, naglašava ona.
Sada je jedna od njih načelnica. Time je postala jedna od rijetkih izbjeglica u Norveškoj koja je stigla do ovako visoke političke funkcije.
Do izbora Sadmire Buljubašić došlo je nakon što je prethodni načelnik napustio funkciju i preuzeo novu dužnost. Unutar stranke je vođen proces izbora nasljednika, a odluka je pala upravo na nju.
„Morala sam da razgovaram sa porodicom, jer to neće biti lak zadatak. Bit će teških prioriteta u budućnosti“, priznaje Sadmira.
Inače, Buljubašić radi kao zdravstveni radnik i šefica odjeljenja u domu za stare, a poznato je da je zapošljavanje u zdravstvenom sektoru danas izazovno u cijeloj Evropi. Zbog toga se njen prelazak na načelničku funkciju ne dešava „preko noći“, već uz dogovor i planiranje.
Ističe da ima snažnu podršku porodice, a posebno djece:„Imam veliku djecu, a oni su rekli: ‘Svakako nisi kod kuće, mama, zato slobodno budi načelnica’“, kaže kroz smijeh.
Sadmira je godinama bila aktivna u lokalnoj zajednici, posebno u oblasti integracije i sporta za djecu, a kao načelnica najavljuje da će joj jedan od glavnih fokusa biti jačanje ekonomije opštine i nastavak izgradnje Rørosa kao otvorene i uključive sredine.
Priča Sadmire Buljubašić je priča o tome kako se put od izbjegličke kolone može završiti u načelničkoj kancelariji uz rad, obrazovanje, integraciju i povjerenje zajednice u kojoj živiš.
